Jongeren zetten zich in voor kwetsbare mensen

Maarten de Vries is 24 jaar en studeert in Utrecht. Maar wie denkt dat Maarten zijn vrije tijd alleen maar feestend met vrienden doorbrengt, heeft het mis. In zijn vrije tijd gaat hij met een Eritrese vluchteling op pad en doet hij boodschappen voor een ouder stel dat bij hem in de buurt woont. Hij is niet de enige die dit doet…steeds meer jongeren zetten zich in voor kwetsbare mensen in de maatschappij.

Maarten werd via Serve the City gekoppeld aan een Eritrese vluchteling van zijn leeftijd. ,,Ik heb eerder vrijwilligerswerk gedaan in het buitenkand. Toen ik terugkwam in Nederland dacht ik: ik wil hier wel iets op vaste basis doen. Het is leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en om iemand ergens mee te helpen. Dat maakt me blij. Iemand uit een andere cultuur trekt me erg aan. Toen ik de oproep zag van een 24-jarige vluchteling, heb ik meteen gereageerd. Ik ben ook 24 jaar. Mijn gedachte was: leuk, daar kan ik een vriendschap aan overhouden.”

Waarom een andere cultuur Maarten zo aanspreekt? ,,Ik vind het boeiend hoe je van verschillende culturen verschillende dingen kunt leren. Ik heb altijd geweten dat er meer is dan het normale leven in Nederland. Ik vind het interessant: hoe hebben andere mensen het? En wat kan ik daarvan leren om mijn eigen perspectief te vergroten? Twee jaar geleden heb ik een half jaar in Zuid-Korea gestudeerd. Daar heb ik zoveel van geleerd. Ze hebben daar een collectivistische cultuur, in tegenstelling tot onze individualistische cultuur. Alles wat hier normaal is, is daar het tegenovergestelde. Maar dat betekent niet dat je hier het normale hoeft te volgen.”

Ook van zijn Eritrese maatje leert hij veel. ,,Als je hoort wat hij heeft meegemaakt, leert het je om je eigen problemen in perspectief te zetten. Je leert ook hoe gastvrij zij zijn. Dat kennen wij niet echt, die echte gastvrijheid.” Het klikte meteen met zijn maatje. ,,Zijn Nederlands was niet heel goed. Dat is heel moeilijk communiceren. Ik moest vooral wennen aan zijn uitspraken. Maar na de eerste keer ging het hartstikke goed. Hij moet vooral op zijn gemak zijn.”

Eén keer in de week spreken Maarten en zijn maatje met elkaar af. ,,We zijn begonnen met de teksten door te lezen van het Jeugdjournaal, omdat het lekker simpel Nederlands is. Tussendoor kletsen we wat. Hij leert er Nederlands van. Maar het belangrijkste is het sociale contact. Voor hem is het een heel eenzaam leven hier. Moet je je voorstellen: je komt vanuit een cultuur waar je met z’n tienen in een huis woont. En dan kom in een land waar je helemaal in je eentje in een appartement zit.”

Soms gaan ze samen op pad. Zo is Maarten met zijn maatje naar een wedstrijd geweest van FC Utrecht. ,,Ik merkte dat wij heel goed over voetbaal kunnen praten. Daarom had ik het idee gevat om vluchtelingen mee te nemen naar een voetbalwedstrijd. Van FC Utrecht heb ik 10 kaarten gekregen. Uiteindelijk zijn we met z’n vieren gegaan. Dat kwam omdat het heel slecht weer was. Voor hun is goed weer belangrijk. Zij zijn een warm klimaat gewend. Daarna zijn we samen gaan eten.”

Maarten is geroerd door de dankbaarheid van zijn maatje. ,,Je merkt dat hij heel dankbaar is. Dat je even samen bent en dat hij een sociaal contact heeft en Nederlands leert. Dat spreekt hij ook uit. Dat doen wij Nederlanders niet zoveel. Dat vind ik heel mooi. Het geeft je een goed gevoel. Het maakt dat ik het niet puur voor hem doe. Er komt iets voor mezelf terug. Hij heeft me ook bij hem thuis uitgenodigd. Toen had hij Eritrees eten gekookt. Zij voelen die drang om iets terug te geven.”

Maar Maarten zet zich breder in dan dat. Sinds de coronamaatregelen doet hij boodschappen voor een ouder stel dat bij hem in de buurt woont. Ook die koppeling is gemaakt via Serve the City. ,,Zij kunnen vanwege gezondheidsomstandigheden niet naar de winkel. Ik doe twee keer per week boodschappen voor ze. We hebben allemaal wat meer tijd over nu. En ik vind het leuk om dat soort dingen te doen. Als ik de boodschappen heb gebracht, klets ik altijd met die meneer nog even na. Hij heeft twee stoelen in de tuin neergezet op twee meter afstand. Dan zitten we nog zeker een uur te kletsen. Ik vind het bijzonder dat je bevriend raakt met een oude man waar je normaal niet mee in contact zou komen. Het is bijzonder dat je zo’n mooie klik hebt.”

Lees hier de Inspiratiemail #6: Je kunt het niet alleen